Wydawnictwo W drodze
  • Książki
    • Nowości
    • Zapowiedzi
    • Biblia
    • Biografie
    • Dla dzieci i młodzieży
    • Duchowość
    • Filozofia
    • Historia
    • Literatura
    • Psychologia
    • Relacje
    • Rodzina
    • Sztuka sakralna
    • Teologia
    • Autorzy oficyny wydawniczej
  • Miesięcznik
    • Aktualny numer
    • Poprzednie wydania
    • Prenumerata
    • Subskrypcja
    • Reklama
    • Inspiracja
    • Redakcja
    • Autorzy
    • Wydanie w języku rosyjskim
  • Inne
    • Czasopisma
    • Muzyka
    • Dodatki
  • Blog
  • Wydawnictwo
    • Oficyna wydawnicza
    • Miesięcznik
    • Współpraca handlowa
    • Centrum prasowe
    • Zespół
    • Nasi partnerzy
  • Kontakt
Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Search in posts
Search in pages
  • Koszyk
  • Moje konto
Zapłać Zaloguj lub zarejestruj się
0
  • Książki
    • Nowości
    • Zapowiedzi
    • Biblia
    • Biografie
    • Dla dzieci i młodzieży
    • Duchowość
    • Filozofia
    • Historia
    • Literatura
    • Psychologia
    • Relacje
    • Rodzina
    • Sztuka sakralna
    • Teologia
    • Autorzy oficyny wydawniczej
  • Miesięcznik
    • Aktualny numer
    • Poprzednie wydania
    • Prenumerata
    • Subskrypcja
    • Reklama
    • Inspiracja
    • Redakcja
    • Autorzy
    • Wydanie w języku rosyjskim
  • Inne
    • Czasopisma
    • Muzyka
    • Dodatki
  • Blog
  • Wydawnictwo
    • Oficyna wydawnicza
    • Miesięcznik
    • Współpraca handlowa
    • Centrum prasowe
    • Zespół
    • Nasi partnerzy
  • Kontakt
  • Ryszard Szurkowski
    Felietony | Też człowiek

    Ryszard Szurkowski

    Jarosław Mikołajewski

    Nie pamiętałem, że był dla mnie taki ważny, jak często nie pamięta się o kimś do chwili, gdy niepamięć zostanie zweryfikowana przez śmierć. Ryszard Szurkowski to ktoś, komu winien jestem dwa słowa, choć nie jestem ani wiernym kibicem sportowym, ani – tym b...

  • Za co kocham Dantego?
    Felietony | Też człowiek

    Za co kocham Dantego?

    Jarosław Mikołajewski

    Kiedy my szykujemy się do dwusetnej rocznicy urodzin Norwida, Włosi wchodzą w rok siedemsetlecia śmierci Dantego. Jeden z drugim mają sporo wspólnego – Norwid, podobnie jak inni romantycy polscy, bardzo był przejęty Boską komedią. Tłumaczył też, bardzo autors...

  • Rocznice
    Felietony | Też człowiek

    Rocznice

    Jarosław Mikołajewski

    W setną rocznicę urodzin Karola Wojtyły pisałem tu o nieudanej próbie zrozumienia go inaczej niż poprzez wspomnienie – przywoływanie TAMTYCH odczuć, TAMTEGO entuzjazmu z 1978 roku. Dziś – nic. Mam poczucie, że w roku tego jubileuszu powinienem choć spróbować....

  • Poddani dzikości
    Felietony | Też człowiek

    Poddani dzikości

    Jarosław Mikołajewski

    Powtarza się wciąż, słyszę to od zamierzchłego dzieciństwa przeżytego na warszawskim Powiślu, od początku, na nowo, rzucony od niechcenia jak niewinna oczywistość, jak przysłowie ludowe lub ojczysta prawda, wtręt w rodzaju: „Gwałciciel… pójdzie do więzienia, ...

  • Kompleks polski
    Felietony | Też człowiek

    Kompleks polski

    Jarosław Mikołajewski

    Pewnego pięknego dnia pewien piękny pan poinformował nas, Ryszarda Kapuścińskiego i mnie, że Wisława Szymborska dostała Nobla, bo jest Żydówką. „Wiesz, dlaczego tak mówią?” – spytał potem Rysiek. „Przez kompleksy: nie wierzą, że są w stanie coś zdobyć własnym...

  • Prośba o łagodność
    Felietony | Też człowiek

    Prośba o łagodność

    Jarosław Mikołajewski

    Czułość to może i nawet za dużo. Kiedyś wydawała mi się w sam raz, teraz nie mam już takich marzeń. Są niebezpieczne. Wystarczy łagodność – delikatniejsza forma czułości. Czułość trochę oblepia, zabiera wolność, w miarę jak zaczyna oczekiwać wzajemności. N...

  • Ostatnia pamięć
    Felietony | Też człowiek

    Ostatnia pamięć

    Jarosław Mikołajewski

    Od kiedy w szkole podstawowej Maria Freyowa, nauczycielka polskiego, opowiadała ze szczegółami sceny, jakie zapamiętała z wojny polsko-bolszewickiej, nie powinienem się dziwić żywej, a jednocześnie archaicznej pamięci. Do dziś jestem wdzięczny surowej pani Ma...

  • Niech zstąpi Duch Twój
    Felietony | Też człowiek

    Niech zstąpi Duch Twój

    Jarosław Mikołajewski

    Jestem rozbiegany, nie będę więc tutaj udawał skupienia. Poeci włoscy (Sandro Penna, Pier Paolo Pasolini) nauczyli mnie, że równoprawna z drogą długiej refleksji i uspokojenia jest droga niepokoju, gorączki pretekstu przeniesionej z życia do tekstu z liter i ...

  • Dora Markus
    Felietony | Też człowiek

    Dora Markus

    Jarosław Mikołajewski

    Jest 25 września 1928 roku. Bobi Bazlen, triesteńczyk, tłumacz i badacz literatury niemieckojęzycznej, wysyła Eugenio Montalemu, poecie, który prawie pięćdziesiąt lat później dostanie Nagrodę Nobla, zdjęcie kobiety. Nie całej. Na fotografii, którą Montale wyj...

  • Biała parasolka
    Felietony | Też człowiek

    Biała parasolka

    Jarosław Mikołajewski

    Nigdy wcześniej nie byłem w Jedwabnem. Nie, nie przeraża mnie domyślność miejsca. Po prostu każdy wyjazd jest dla mnie za trudny. Poza tym rzadko mam czas. A teraz mam – kilka dni, kilkanaście, kilkadziesiąt. Dzwonię do księdza Wojciecha Lemańskiego, pytam, c...

  • Doktor z Lampedusy
    Felietony | Też człowiek

    Doktor z Lampedusy

    Jarosław Mikołajewski

    Usłyszałem o nim w 2013 roku, kiedy byłem na Lampedusie na kilka dni przed wielką katastrofą. Widziałem go potem w relacjach telewizyjnych, na zdjęciach prasowych. Rozmawiałem z nim długo na przełomie lipca i sierpnia 2015 roku. Zaprzyjaźniliśmy się dwa miesi...

  • Pierwsze kartki z podróży
    Felietony | Też człowiek

    Pierwsze kartki z podróży

    Jarosław Mikołajewski

    Lecę do Syrakuz z nadzieją, że zobaczę ludzi, którzy wysiadają ze statku – z ulgą, wiatrem wolności we włosach, witani serdecznie, jak na mecie powinien być witany każdy, kto uciekł. Jaki to rodzaj nadziei, tego sam nie potrafię zrozumieć. Nie chodzi tylko...

  • Twarz nietwarzowa
    Felietony | Też człowiek

    Twarz nietwarzowa

    Jarosław Mikołajewski

    Ojciec Roman Bielecki zaprosił mnie z felietonem do „W drodze”. Co miesiąc będę pisał o rzeczach ważnych dla mnie, oby nie tylko dla mnie. Kiedy powstaje rubryka, najpierw trzeba pokazać twarz – robię to z nadzieją, że ją posiadam. I bez wstydu, jakakolwie...

  • Mój kamień
    Felietony | Też człowiek

    Mój kamień

    Jarosław Mikołajewski

    Klęczę na stopniu oddzielającym podłogę od wanny i myję niewielką tablicę wielkości dwu rozpostartych dłoni. Żeby ją wyszorować, muszę mocno przyciskać do dna wanny, ale dno jest z żywicy, może się porysować. Podkładam ręcznik, biorę szczoteczkę do zębów, chy...

  • A ja go lubię
    Felietony | Też człowiek

    A ja go lubię

    Jarosław Mikołajewski

    Tej mojej cechy charakteru zawsze się wstydziłem, choć późno ją sobie nazwałem. A nazwałem niedoskonale, przydługo i mętnie, fizjologiczną miłością bliźniego. Lubię ludzi – to coś, czego bym się nie wyparł. Podczas każdej podróży staram się usiąść jako kto...

  • Zapomniany patron naszego sumienia
    Felietony | Też człowiek

    Zapomniany patron naszego sumienia

    Jarosław Mikołajewski

    Jakiś czas temu z okazji rocznicy wyzwolenia obozu w Auschwitz reporterka jednej ze stacji telewizyjnych przeprowadzała rozmowy z Żydami, którzy przeżyli Zagładę. Do dziś tkwi we mnie wypowiedź starej kobiety, która z niejaką złością mówiła mniej więcej tak: ...

  • Apologia Zakopanego
    Felietony | Też człowiek

    Apologia Zakopanego

    Jarosław Mikołajewski

    – Dokąd?! Do Zakopca???!!! Kiedy są ferie, trzeba dokądś wyjechać.Bo jest córka, która wciąż jeszcze jest dzieckiem i chce mieć zimowe wakacje. I nabrać sił przed maturą.Bo trzeba czasem uciec, żeby porozmawiać.Bo trzeba coś zmienić, żeby utwierdzić się w ...

  • Bezradność
    Felietony | Też człowiek

    Bezradność

    Jarosław Mikołajewski

    Poleciałem do Wenecji, żeby czytać wiersze. Ale bycie zaproszonym do czytania niekoniecznie znaczy tyle, co chcieć czytać. Potrzeba czegoś jeszcze i czułem wyraźnie, że mam więcej niż jeden powód, żeby lecieć. Pierwszy – i nie obchodzi mnie, jeśli ktoś odb...

  • Granica
    Felietony | Też człowiek

    Granica

    Jarosław Mikołajewski

    Chodzimy z Pawłem Smoleńskim wzdłuż granicy Europy. Jednej z wielu niejasnych granic, której na imię Sycylia. Próbujemy złapać zasadę i żywioł chwili, kiedy świat po tej stronie spotyka się ze światem, który jest pozornie po tamtej. Jedne rzeczy widzimy, s...

  • List z tandetnego tarasu
    Felietony | Też człowiek

    List z tandetnego tarasu

    Jarosław Mikołajewski

    Są wakacje, jestem tam, gdzie co roku, siedzę na tarasie wynajętego domku i patrzę na zieleń. Ta zieleń to piniowy las, przez który co jakiś czas ktoś idzie lub biegnie. Starsi i młodsi, z kijkami do nordic walkingu, z zegarkami, na których sprawdzają, czy po...

  • Pokój
    Felietony | Też człowiek

    Pokój

    Jarosław Mikołajewski

    Wrócił do mnie, a może ja do niego, bo mamy chyba niedomkniętą sprawę. Cesare Pavese (1908–1950), włoski pisarz, poeta, któremu zawdzięczam to, że zająłem się językiem włoskim. Był 1974 rok, przeczytałem fragmenty Rzemiosła życia, dziennika, który właśnie ...

  • Piękno pustych seminariów
    Felietony | Też człowiek

    Piękno pustych seminariów

    Jarosław Mikołajewski

    Myślę, że dla tych młodych Warmiaków, którzy wiedzą albo próbują zrozumieć, czy ten specyficzny głos, który noszą w sobie, jest wezwaniem skierowanym osobiście do nich, nie mogło być lepszej nowiny: do seminarium duchownego w Olsztynie nie zgłosił się ani jed...

  • Pozorny rozejm Jana Zapolskiego
    Felietony | Też człowiek

    Pozorny rozejm Jana Zapolskiego

    Jarosław Mikołajewski

    Ten chłopiec dostał swoją nietypową historię niedługo po tym, jak poszedł do szkoły. Przedtem wydawał się chłopcem raczej zwyczajnym. Może nadto rozmarzonym, nadto grzecznym. Nieco bardziej lękliwym niż inni. Często nie mógł zasnąć, bo rynna za oknem miała...

  • Poeci
    Felietony | Też człowiek

    Poeci

    Jarosław Mikołajewski

    Jestem poetą. Mówię to ze skrępowaniem, ale też z poczuciem, że nazywam siebie trafnie. Tyle tylko, że nie chcę mówić o sobie, lecz o wszystkich innych z perspektywy kogoś, kogo z tymi wszystkimi innymi coś łączy. Krótko mówiąc – powiem coś o innych poprzez s...

  • Nowa antologia umarłych
    Felietony | Też człowiek

    Nowa antologia umarłych

    Jarosław Mikołajewski

    Po co tu płyną? Czego chcą? Są uchodźcami czy emigrantami ekonomicznymi? Jak gdyby ucieczka od głodu była czymś mniej wzniosłym i uprawnionym niż ucieczka przed wojną. Dlaczego? Po co?... Historii jest tyle, ilu ludzi, i żadna nie jest oczywista. Żadnej si...

  • Co artysta może i co powinien
    Felietony | Też człowiek

    Co artysta może i co powinien

    Jarosław Mikołajewski

    We wrześniu byłem na premierze Projektu Laramie Moisésa Kaufmana, w reżyserii Michaela Gielety, w jego przekładzie. I powiem bez żadnej ostrożności: dostaliśmy spektakl znakomity przez to, jak jest ważny, jak w Polsce aktualny, jak poprowadzony, zagrany, utka...

  • Oddech duszy
    Felietony | Też człowiek

    Oddech duszy

    Jarosław Mikołajewski

    Mam chwile, kiedy znikam, nie interesuję się światem, zamykam się. To czasem dobrze robi, pozwala przeczekać. Wyjście na świat bywa jednak bolesne. Tak się zdarzyło ostatniej zimy. Kiedy wyjrzałem ze swojej nory, okazało się, że zmarł Leszek Aleksander Moczul...

  • Wierzący w nicość
    Felietony | Też człowiek

    Wierzący w nicość

    Jarosław Mikołajewski

    Jest 10 listopada 2019 roku, jestem na Sycylii, w Giardini Naxos, biorę z hotelowej półki książki Andrei Camilleriego, konfrontuję to, co widzę na własne oczy, ze światem jego sycylijskich powieści. Caterina, właścicielka hotelu Palladio, pyta mnie o ocenę je...

  • Kąty każdego z nas
    Felietony | Też człowiek

    Kąty każdego z nas

    Stefan Szczepłek

    Najgorsze są pożegnania. Pani Jadzia jak zwykle miała łzy w oczach, a i nam niewiele brakowało. Czy spotkamy się za rok? A jeśli się uda, to czy wszyscy? W jakim będziemy nastroju? Przyjedziemy, aby cieszyć się życiem, czy żeby się pomartwić w miejscach, któr...

  • Na co jeszcze czekasz
    Felietony | Też człowiek

    Na co jeszcze czekasz

    Jarosław Mikołajewski

    – Poprowadzisz warsztaty poetyckie w więzieniu dla młodocianych? – pyta przez telefon Biagio Guerrera, przyjaciel poeta z Katanii (potem potwierdza zaproszenie w mailu).– Gdzie?– W Acireale… Lecę, jest połowa listopada. Zanim pojedziemy do zakładu karnego,...

  • Wilno od strony Wilna
    Felietony | Też człowiek

    Wilno od strony Wilna

    Jarosław Mikołajewski

    Dlaczego nie miałem pojęcia o istnieniu kogoś takiego jak Kazys Varnelis? Dlaczego nie wiedziałem, że jest w Wilnie niezwykłe zupełnie Muzeum Puszkina? Dlaczego Wilno to dla mnie – do wczoraj – głównie Mickiewicz i po tysiąc razy odmieniana Polska? *** ...

  • Niezwykła codzienność metra
    Felietony | Też człowiek

    Niezwykła codzienność metra

    Jarosław Mikołajewski

    Jak niezwykłym wydarzeniem społecznym jest metro! Autobus i tramwaj pewnie też, ale korzystam z nich rzadziej, w dodatku układ miejsc nie sprzyja odczuciom i myślom, którym ulegam w metrze. Pierwszym znakiem tego, że metro weszło do mojego życia wewnętrzne...

  • Okazja do nawrócenia
    Felietony | Też człowiek

    Okazja do nawrócenia

    Jarosław Mikołajewski

    Miałem pisać o Klerze. Tak było: nazajutrz po premierze zadzwoniłem do ojca Romana i zapytałem, czy nie ma nic przeciwko temu, że następny felieton będzie o filmie Smarzowskiego. „Nic a nic”, odparł, a mnie przeszło i nie mam ochoty powiedzieć nic więcej pona...

  • Bukiecik jaśminu
    Felietony | Też człowiek

    Bukiecik jaśminu

    Jarosław Mikołajewski

    Był 2008 rok. Zaprosiłem Wisławę Szymborską na Sycylię – chyba już jako przyjaciel, a na pewno jako dyrektor Instytutu Polskiego. Szukałem dla niej publiczności możliwie najciekawszej, innej niż wszystkie, a także najlepszego miejsca na wypady i odpoczynek – ...

  • Rozważania o Bogu
    Felietony | Też człowiek

    Rozważania o Bogu

    Jarosław Mikołajewski

    Po pierwsze, On jest, bo ja jestem i jest tak zwany mój świat. W najgorszym wypadku jest mną i moją perspektywą. Moim życiem. Ale to – powiadam – w najgorszym, minimalistycznym przypadku. Bo przecież nie jest mną ani ja nie jestem Nim. Ta pierwsza myśl się...

  • Podpatrywanie Boga
    Felietony | Też człowiek

    Podpatrywanie Boga

    Jarosław Mikołajewski

    Wyhamowałem w sobie łapczywość, z jaką czytałem kiedyś nowe książki. Kiedy piszę ten felieton, mam jeszcze 59 lat, gdy się ukaże drukiem, będę miał 60. Czas nie stawia niby materialnych cezur, nie jest tak, że dochodzisz do jakiegoś wieku i przechodzisz przez...

  • Powroty i niepowroty
    Felietony | Też człowiek

    Powroty i niepowroty

    Jarosław Mikołajewski

    To nieprawda, że do Włoch jeżdżę na każde zaproszenie. Że dobry jest każdy pretekst. Tak było pewnie kiedyś: bardzo pragnąłem tam być, świat miał mi tylko dać alibi. A jednak, choć jestem zmęczony, znów spada na mnie seria pretekstów i znów nie mam siły odmów...

  • Wielki aktor w roli wielkiego aktora
    Felietony | Też człowiek

    Wielki aktor w roli wielkiego aktora

    Jarosław Mikołajewski

    Na dni i tygodnie epidemii umówiliśmy się z domownikami, że każdego dnia, na przemian, będziemy wybierali filmy, które cała trójka będzie musiała obejrzeć razem. I po raz kolejny dochodzi do mnie w tych dniach, jak wiele zawdzięczamy aktorom. Myślę zwłaszcza ...

  • Kobiety na zakręcie
    Felietony | Też człowiek

    Kobiety na zakręcie

    Jarosław Mikołajewski

    Kiedy Janek trafił do szpitala na oddział dla uzależnionych, pielęgniarka, widząc, że odwiedza go piękna żona, a z nią piękne córki, powiedziała: „Wie pan, dziwię się panu… Taka wspaniała rodzina…”. Co miało oznaczać mniej więcej tyle: „Dlaczego pan pije, sko...

  • Banał dla każdego
    Felietony | Też człowiek

    Banał dla każdego

    Jarosław Mikołajewski

    Wiem, że powołuję się na niego często, ale cóż na to poradzę, że Dino Buzzati, pisarz włoski z Belluno, zawarł w swoich powieściach, a zwłaszcza w opowiadaniach, większość moich obsesji i lęków, niewyrażalnych wahań i wewnętrznych pulsacji. I oto znów do mnie...

Wydawnictwo W drodze

BIURO OBSŁUGI KLIENTA

tel. + 48 61 101 47 27
bok@wdrodze.pl

Kontakt z wydawnictwem

ul. Kościuszki 99
61-716 Poznań
  • Regulamin sklepu www
  • Płatności
  • Wysyłka
  • Reklamacje i zwroty
Sklep internetowy beta.wdrodze.pl dla Wydawnictwa Polskiej Prowincji Dominikanów W drodze prowadzi spółka MyMusic
©Copyright Wydawnictwo W drodze
  • Polityka prywatności
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, uzyskanych z dopłat ustanowionych w grach objętych monopolem państwa, zgodnie z art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych