Mój dom. Mój świat

Kiedy jechałem do Poznania w 1977 roku, aby zostać duszpasterzem młodzieży, ojciec Jacek Salij powiedział mi, żebym sobie zapamiętał raz na zawsze, że jak dziewczyna idzie do rabina, to dziewczyna jest dziewczyną, a rabin rabinem. A jak rabin idzie do dziewcz...

Kochany Profesorze! Obudziłeś mnie, odchodząc z tego świata. Obudziłeś mnie wyraźnie, bo zamierzałem pospać, aby wyleczyć przeziębienie. Ale ktoś kazał mi wstawać. I wtedy otrzymałem wiadomość o Twojej śmierci, Profesorze. A mieliśmy ostatnimi czasy szczeg...

Wyszedł spośród nas. Przyznawał się do nas. Bywał między nami. Mówił do nas, a my słyszeliśmy go na własne uszy. Podawał nam rękę i zapraszał do swego stołu. Błogosławił. Nauczał i stawiał wymagania. Przede wszystkim nie zasłaniał sobą Chrystusa, ale ukazywał...

Nie wiem, czy to maniera poznańska, czy też ogólnopolska? Nie wiem, czy ci, którzy składają mi takie życzenia, są do końca świadomi, co mówią. Może powtarzają za innymi, próbując opanować emocje? Jakież ubogie i straszne byłoby życie, gdyby zasady przyjemnośc...

Jakaż to szkoda, że zanika zwyczaj wznoszenia toastów i wygłaszania przemówień podczas uroczystych posiłków. Jaka to szkoda, że czynności niższej (objadanie się) nie towarzyszy już czynność wyższego rzędu podnosząca czynność zjadania czy pożerania potraw na w...

Kiedy wstąpiłem do zakonu, skończyła się sielanka. Życie rozrzuciło nas po świecie. Z braćmi widywaliśmy się coraz rzadziej, bo każdy poszedł swoją drogą. Jeden przesiadywał we Francji, dwaj pozostali w Niemczech. Spotykamy się regularnie na cmentarzu w Szcze...

Dawniej nie doceniałem tego typu zaproszeń. Uczestniczenie w zjazdach absolwentów wydawało mi się śmieszne i niepoważne – w tym samym czasie można było tyle zrobić z młodzieżą. Teraz się ucieszyłem, że będzie okazja powrócić do Prudnika. Chociaż na kilka dni....

Dobiegają końca nasze wakacje, siedzę z grupą ostatnich gości i domowników w kaplicy Domu świętego Jacka na Jamnej. Podczas porannej modlitwy moje oczy raz po raz spoglądają na resztkę grubej świecy. Wkrótce minie dwadzieścia lat, odkąd ta świeca, wysoka i du...

W związku z beatyfikacją Ojca Świętego Jana Pawła II oraz naszym wyjazdem na tę uroczystość do Rzymu wielu dziennikarzy zwraca się do mnie z pytaniem: beatyfikacja tak, ale co dalej? Nie stroniąc od mediów, grzecznie opowiadam o ciągu dalszym i kontynuacji...

Nie mając dzieci, mam przecież dzieci, i to często mam bardziej niż ci, którzy je mają… Nie pierwszy już raz zdumiewam się nad tym cudem wiary stwarzającej rzeczywisty przedsmak nieba na naszej ziemi. Jestem szczęśliwy, że chcą ze mną spędzać wakacje. Uwie...

Moja zażyłość z pallotynami jest dawna i owocna. Z wieloma przyjaźniłem się i nadal przyjaźnię, chociaż bez wylewności. Kiedyś mieszkałem u nich w Paryżu na 25, rue Surcouf, aby szlifować francuski. Potem wydałem u pallotynów kilka książek, ale zanim je wydał...

Lednica ma ojca. Jest nim Jan Paweł II. Lednica jest domem, rodziną. Mamy zatem braci i siostry. Jesteśmy w kontakcie. Mamy swoją, ponadtysiącletnią historię. Piszemy ją nadal. Żywą wiarą i zaufaniem do Jezusa. Lednica rezonuje. Oto kilka autentycznych dźwięk...

11 marca 2010 roku o godzinie 4.54 dostałem SMS-a: Dziś około godziny 1 zmarł w Krakowie ojciec Joachim Badeni. Wczoraj w południe mówił: wszystko załatwione. Wieczorem zaślubiny z Chrystusem. Jan Spież. Byłem wtedy na rekolekcjach w Bydgoszczy, śpiąc jak ...

Do Pelplina jechałem na zaproszenie rektora seminarium duchownego ks. Antoniego Bączkowskiego, aby już od środy popielcowej poprowadzić rekolekcje dla kleryków w seminarium. O tym, jak piękny jest Pelplin, słyszałem przed laty od księdza profesora Janusza Pas...

– Czy ojciec sam wie, czego chce, czego ojciec oczekuje od młodych, których gromadzi? Dokąd prowadzi ojciec młodzież, która ojcu zaufała? Takie pytania coraz częściej kierują do mnie ci szczerze i nieszczerze zatroskani o dobro i przyszłość naszej młodzieży. ...

Wypracowane przez wieki skarby kultury chrześcijańskiej są coraz częściej zupełnie bezkarnie wykorzystywane jako chwyty marketingowe. Podpieranie treści, bezbożnych i grzesznych lub najzwyczajniej pustych, treściami chrześcijańskimi stało się nagminną praktyk...

Na ten dzień czekaliśmy wszyscy. W dniu ogłoszenia daty beatyfikacji Jana Pawła II zadzwoniłem do Rzymu do ojca Konrada Hejmo OP z prośbą o kwatery dla 150 osób i rozglądałem się za jakimiś wejściówkami na plac św. Piotra. Pragnąłem dla młodzieży z duszpaster...

Sam nigdy bym tam nie dotarł. Sam nigdy bym się nie pchał na tę wioskę. Bałem się też spotkania z tą cnotliwą dziewczyną, która bezbronna stanęła do walki z uzbrojonym żołnierzem i walkę tę wygrała. Wygrała jak Dawid z Goliatem, jak św. Maksymilian z hitlerow...

Przez sześćdziesiąt lat klasztor dominikanów w Poznaniu był klasztorem nowicjatu. Tych, którzy nie wiedzą, co to jest nowicjat, informuję, że jest to rok wstępny, rok próby i przyglądania się kandydatów zakonowi, a zakonu kandydatom. Nowicjat d...

Ile razy wchodzę do tego pokoju, mimowolnie cisną mi się do głowy słowa skierowane do Mojżesza: „zdejmij sandały z nóg, gdyż miejsce, na którym stoisz, jest ziemią świętą” (Wj 3,5). Ogarnia mnie też przeświadczenie, że zaraz wydarzy się coś nadzwyczajneg...

Tak streściłbym stosunek Jana Pawła II do młodych i to wszystko, co dla nich czynił. Po prostu rozdawał im skrzydła, aby mogli możliwie najwyżej wzlecieć. Nigdy nie dołował, ale wynosił, uskrzydlał, podnosił, uwznioślał. Zawsze wzwyż. Jakby stale zaprasz...

Raz po raz odżywa w każdym pokoleniu dominikanów apostolskie wezwanie, by iść na krańce świata z dobrą nowiną o zbawieniu. Te krańce świata rozumiane są różnie, w zależności od inteligencji, zdolności i możliwości, ale i od łaski Bożej. Od zdolności oddania s...

Dzisiaj, kiedy upływa 35 lat od przyjęcia przeze mnie święceń kapłańskich, ponawiam swoją do Ciebie, Boże, przynależność, prosząc pokornie, byś przyjął ofiarę całego mojego życia. Proszę Cię też, abyś nadal zechciał się mną posługiwać dla swojej chwały i ...

Jan Góra: Złożyłem wniosek o nadanie Janowi Pawłowi II tytułu Odnowiciela Mowy Polskiej. Jan Grzegorczyk: Wniosek słuszny, tylko trzeba by pewne sprawy dookreślić. Po pierwsze nie należy chyba tego tytułu utożsamiać z rolą Papieża w polskiej literaturze. B...

– Bo sobie pójdę! – powiedziała mi jedna ze studentek, jakby czekała na to, co powiem i jakby próbowała mnie, czy będę ją zatrzymywał, czy też pozwolę odejść. – Jak ojciec dalej tak będzie gonił nas do pracy, to – powiedzmy sobie szczerze – będzie to ...

Tegoroczne spotkanie lednickie, które odbędzie się 6 czerwca, ma być nie tylko ogólnopolskie, ale i międzynarodowe. Tematem będzie czas, którego stale nam brakuje i którego ceny nikt z nas tak naprawdę nie zna. Pierwotnie chcieliśmy rozdawać zegarki, ale zaws...

Kiedyś gorszyłem się, patrząc na księży, którzy zamiast duszpasterstwem zajmowali się budowaniem kościołów. I zdziwiłem się bardzo, kiedy spostrzegłem, że mojemu duszpasterzowaniu, które stało się moim głównym zajęciem i szczęściem (a w które z...

Od czasu, kiedy rozleciał się mój rodzinny dom, kiedy rodzice umarli, a bracia się rozpierzchli po świecie, każda okazja jest dobra, aby wrócić do Prudnika, gdzie się urodziłem i spędziłem najwcześniejsze lata, zanim wstąpiłem do dominikanów. Tym razem jedzie...

Zwykle przed świętami dostaję mnóstwo życzeń i prezentów. Prezesi, dyrektorzy, osoby prywatne i zaprzyjaźnione firmy przysyłają swoje życzenia wraz z drobnym prezentem. Te ozdobne torby i kosze wypełnione są słodyczami, butelką dobrego alk...

Jan Paweł II miał nadzwyczajny dar wspaniałego kontaktu z ludźmi i genialną wprost umiejętność prowadzenia dialogu. Był mistrzem nie tylko mówienia, ale przede wszystkim słuchania. Oczywiście, że miało to swoje korzenie w Jego osobistym kontakc...

Ostatnio doświadczyłem na sobie, jak rzeczywisty może być ewangeliczny nakaz Pana Jezusa, zapisany w Ewangelii świętego Jana, że „żaden człowiek nie może zobaczyć królestwa Bożego, jeśli nie narodzi się na nowo” (J 3,3). To było autentyczne odkrycie i&nb...

Nie jeżdżę zbyt często za granicę. Poza Rzymem i Paryżem, raz Wiedniem i raz Genewą nie bywałem w wielu miejscach. Niektórzy się nawet dziwią, jak mogłem do tej pory nie odwiedzić Lourdes, Fatimy czy San Giovanni Rotondo. Prawdę powiedziawszy, ...

Nadciąga jesień. Tymczasem na trwale gości we mnie wspomnienie lata na Jamnej. Najpierw odpust Wniebowzięcia i św. Jacka. Później, 23 i 24 sierpnia, w naszym plenerowym amfiteatrze odbyły się dwa przedstawienia Harnasi Karola Szymanowskiego w&n...

Na Lednicę, a ściślej na Ogólnopolskie Spotkania nad Lednicą można patrzeć różnie. Każdy postrzega tak, jak pozwalają mu na to jego zmysły i aparat poznawczy, czyli wrażliwość i osobiste doświadczenie, a przede wszystkim wiara. Jedni widzą w nich koncert i wi...

Zawsze czułem się upokorzony i bezradny, kiedy ktoś nic nierozumiejący lub rozumiejący niewiele wypowiadał się na temat, o którym kompletnie nie miał pojęcia, a który dla mnie był szczególnie ważny. Szczególnie jest to bolesne, kiedy dotyczy sp...

Od lat piszę co miesiąc felieton do miesięcznika „W drodze”. Tym razem napisali go uczestnicy lednickiego spotkania, które odbyło się 7 czerwca 2008 roku pod hasłem: „Nazwałem was przyjaciółmi”. Oto kilka wypowiedzi, które wydobyłem z zapchanej skrzynki mejlo...

To wielkie szczęście zasiąść przy wspólnym stole. Jeszcze większe, jeżeli pokarmem jest słowo. A już prawie niewyobrażalne, jeśli tym słowem jest słowo kochanego Ojca Świętego Jana Pawła II. To słowo jest dla nas jak chleb. Od lat się nim karmimy i ...

Zacznijmy zdaniem biskupa Józefa Kossakowskiego „...ludzie łatwiey by wybaczać powinni, pamiętając na staropolską przypowieść: wszyscyśmy ludzie, i xiądz pleban nie anioł...”. Myślę, że na czasie będzie przypomnieć bosko–ludzką rzeczywistość Kościoła....

Podczas którejś inauguracji roku akademickiego na poznańskim uniwersytecie zaczepił mnie profesor Gerard Labuda, wybitny polihistor i powiedział: „Wie ojciec co, ja tam w cud zrośnięcia się ciała świętego Stanisława to nie wierzę, ale wierzę, że ten cud, i to...

Pójdę ku górze mirry,ku pagórkowi kadzidła!Pnp 4,6 Skończyłem sześćdziesiąt lat. Przekroczyłem kolejną barierę. To kawał czasu darowany mi przez Boga. Z przerażeniem stwierdzam, że powinienem wysłać którąś ze studentek na dworzec, aby wykupiła mi ...

W dzień Bożego Narodzenia, już po południu, kiedy minęło okrutne zmęczenie adwentu i wielogodzinnej adwentowej spowiedzi, przyszedłem do sali rekreacyjnej. Na obiedzie ani na rekreacji nie byłem, bo nie miałem siły. Znienacka pojawił się brat Krzysz...

To był Jego piękny zwyczaj. Spotkania opłatkowe w okresie Bożego Narodzenia wypełnione składaniem życzeń i śpiewaniem kolęd. Zapraszał do siebie albo nawiedzał różne środowiska. Ten czas dla kardynała Wojtyły w Krakowie był niezwykle pracowity. Później jako J...

W spotkaniu, w prawdziwym spotkaniu, zawsze rodzi się nowy człowiek. Wtedy przychodzą na myśl słowa Pana Jezusa wypowiedziane do Nikodema: trzeba się wam powtórnie narodzić. Nikodem, idąc tropem ziemskim, zapytał Pana: jak to, ja, człowiek już stary, mam się ...

Od zawsze intrygowało mnie to, jak musiały wyglądać szaty, które w rzeźbach Wita Stwosza czy Madonny z Krużlowej tworzą załamania i formują się w przepiękne fałdy, a nie zwisają bezmyślnie w dół. Kiedy byliśmy jeszcze w n...

Toast jubileuszowy Historia mojej przyjaźni z Janem Grzegorczykiem jest jak historia mojej gry na klarnecie. Na początku pasja i brak umiaru, następnie bez większego entuzjazmu, potem lata, kiedy klarnet leżał odłogiem, oraz ostatnie miesiące, kiedy odnajd...

Na wakacje od lat jeździmy razem. W lipcu nad Lednicę, a w sierpniu na Jamną. I oto minął nam miesiąc nad Lednicą. Byłem jak gdyby w niebie. Ludzie, klimaty, wspólna modlitwa i studium, wspólne posiłki i rozmowy, wspólne prowadzenie domu. Czyż może być coś ws...

Od dawna prosiłem, aby w naszym gospodarstwie na Jamnej, a później nad Lednicą znaleźć odpowiednie miejsce i założyć podwaliny pod kupkę kompostową. Niezwykle trudno wytłumaczyć zarówno wieśniakom, jak i niektórym miastowym, po co taka rze...

Nic mnie tak nie cieszy, jak dojrzewanie naszej młodzieży. Ten proces mnie uszczęśliwia. Jeszcze wczoraj to było popychadło, a dzisiaj samodzielna dojrzała osobowość, której można powierzyć zadanie i odpowiedzialność. Imię kogoś takiego brzmi mocno,...

Moja samotność przed Bogiem została zamieniona na intymne działanie. Nie byliśmy w zasadzie w żadnych, ważnych dla tego świata miejscach. Byliśmy bardziej dla spraw Bożych i siebie samych. Kiedyś zarzekałem się, że nigdy nie ruszę już w&nbs...

Od kilku dni ojcowie Wojtek i Paweł, dwaj młodsi współbracia, redaktorzy miesięcznika „W drodze”, nagabywali mnie, abym napisał artykuł o tych braciach, którzy rzucili zakon i kapłaństwo. Nie mam zamiaru odpowiadać na wszystkie pytania i z...

Piszę „Krysi”, bo chociaż miała dziewięćdziesiąt lat, w stosunku do spraw najważniejszych była jak dziecko – bezbronna, ufna i bezpośrednia. Przed wszystkimi, jak młoda dziewczyna, zataiła prawdziwą datę swego urodzenia, ujmując sobie kilka lat. Dow...

Istnieje w moim życiu nurt podskórny, ukryty, mistyczny, niezwykle ważny i rzeczywisty. Podtrzymywany emocjonalną pamięcią i pragnieniem uczestnictwa. Wyznacza go sześć niezwykłych świec. Mają one znaczenie szczególne. Są wyjątkowe, niepodobne do siebie. Pięć...